fot. Fotolia
Jak odzywasz się do dziecka?
Zdarza ci się krzyczeć na własne dziecko, prawić kazania, używać wyzwisk lub gróźb? Czujesz się czasem tak bezsilny/-a i sfrustrowany/-a , że masz wrażenie, że nic nie możesz zrobić, jak tylko ukarać swoje dziecko?
Zastanów się przez chwilę, co może czuć dziecko gdy słyszy od Ciebie: „Jesteś skończonym głupkiem”, „Nigdy nic ci się nie udaje”, ”Jesteś niedorajdą”, „Jak nie zaczniesz się słuchać, zabiorę ci komputer lub zabawki”.
Prawdopodobnie przez takie słowa dziecko poczuje do ciebie nienawiść i złość , może pojawić się u niego chęć odwetu, a już z pewnością opór do działania. W konsekwencji przeżywania tak silnych i trudnych emocji może pojawić się u dziecka poczucie winy, a także bezwartościowości.
Zanim dojdzie do spięcia między tobą a dzieckiem…
Ważne jest, aby nie dopuścić do takich sytuacji, które wywołują u dziecka silny sprzeciw czy gwałtowne emocje.
Jeśli np. wiesz, że kiedy twoje dziecko jest zmęczone, to podczas zakupów urządza „sceny”, warto abyś wcześniej, porozmawiał/-a z nim o tym. Jasno i stanowczo wyjaśnij, że musisz iść na zakupy i oczekujesz współpracy. Warto też zapytać starsze dziecko o zdanie, czy chce pójść z tobą, czy może woli zostać ze starszym rodzeństwem, tatą, babcią lub sąsiadką w domu.
Możesz pobawić się z nim w domu w „robienie zakupów” i zachęcić je, by odegrało rolę mamy w sklepie.
Możesz też opowiedzieć zmyśloną bajkę o dobrym i złym zachowaniu dziewczynki w sklepie, a później porozmawiać z dzieckiem o tym, które zachowania w bajce były dobre, a które złe.
Takie przygotowanie dziecka wymaga z pewnością więcej zaangażowania, cierpliwości i kreatywności, jednak pozwoli ci uniknąć płaczu, krzyku, kłótni i w konsekwencji stosowania kar.
Zobacz też: Rozwód rodziców – zmartwienie dzieci
Co robić, gdy dziecko nadal nas nie słucha i postępuje niewłaściwie?
Zachęcam do wyrażania swoich uczuć w związku z niewłaściwym zachowaniem dziecka.
Możesz powiedzieć: “Jestem wściekły/-a, kiedy ty…”, “Jest mi bardzo smutno, gdy zachowujesz się w ten sposób”.
Musisz też jasno i stanowczo wypowiedzieć swoje oczekiwania. Dlatego komunikat „posprzątaj swój pokój” może zupełnie coś innego oznaczać dla ciebie niż dla twojego dziecka. Warto, abyś zamiast ogólnego zdania powiedział/-a konkretnie: „Chcę, aby zabawki znalazły się w pojemniku, książki na półce, a ubrania w szafie”.
Kiedy dziecko już postąpiło źle, zaproponuj możliwości naprawienia sytuacji („potrzebna będzie zmiotka i odkurzacz”) – to uchroni przed poczuciem winy i wzmocni jego poczucie własnej wartości.
Pamiętaj: stosowanie kar fizycznych zachęca dziecko do stosowania agresji wobec innych i jest najczęściej oznaką twojej słabości.
Zobacz też: Dlaczego dziecko jest agresywne?
